Wie had verwacht dat wij als E2 in de finale zouden komen? De leiding, de spelers en ook de ouders hadden vertrouwen in de kwaliteiten en geloofde in een goede afloop.
Heel het seizoen hebben wij als leiding al het vertrouwen in de groep, maar soms hadden we niet het geluk aan onze zijde. Vaak zei ik dan dat we beter waren, maar niet waren beloond. En dit is helaas vaak zo geweest, waardoor vele wel eens dachten van daar heb je hem weer. Maar als je de wedstrijden had gezien had je me zeker gelijk gegeven.
Daarom is de finaleplaats nu zo’n beloning voor de groep en bevestiging voor mij als trainer dat we het goed gezien hebben. Er zit muziek in de groep en als ik kijk naar wat ze allemaal geleerd hebben, dan ben ik zeer trots op de groep en hetgeen wat ik en mijn medetrainers/-leiders hebben neergezet.
De finale stond afgelopen zaterdag gepland op het sportpark van RKSV Margriet. Om 10.45uur hadden we afgesproken om te verzamelen en iedereen was keurig op tijd. Ze hadden er zin in en je zag aan de gezichten dat ze er klaar voor waren om te vlammen vandaag. De gezichten van de trainers hadden bijna geen kleur meer, maar ondanks de spanning was het vertrouwen er wel.
Na een goede warming-up stonden we naast onze tegenstander opgesteld in de tunnel naar het hoofdveld. Onder begeleiding van een muziekje liepen we het hoofdveld op en werd iedereen persoonlijk voorgesteld aan de vele toeschouwers. Want het waren er echt een hoop!!
Om 11.30uur werd er gefloten voor het begin van de finale en al meteen werd er volop druk gezet op Berghem Sport. Ons doel was duidelijk en dat was het beste reserveteam worden van onze regio. We kregen kans op kans, maar al snel bleek dat de goede keeper van Berghem Sport een sta-in-de-weg was voor ons om de score te openen. Onze spits Efrail hield de verdediging van Berghem sport goed bezig. Waardoor ook onze middenvelders konden opkomen. Efrail, Mel, Mels en Giel kregen kansen, maar kwamen er niet doorheen.
Na de wervelwind van ons kwam Berghem een beetje uit de schulp en probeerde vooruit te voetballen. Wij zakten iets in, maar waren toch nog erg gevaarlijk in de uitbraken. Even was er schrik, want het eerste schot op goal van Berghem was meteen ook een goede. De bal werd hard op de lat geschoten en deze bracht ons redding. Hierna voerde we de druk weer iets op, maar wederom bokste de keeper de bal ver naar buiten. Mel ging achter de bal aan en bracht hem onder controle. Hij stond bijna met zijn hakken op de achterlijn en zijlijn en schot de bal richting de tweede paal. Met een geweldige curve viel de bal binnen. Iedereen was blij met deze terechte voorsprong.
Helaas bleven we iets te lang genieten van de voorsprong, want Berghem Sport wist nog voor rust de stand weer gelijk te trekken. Met een afstandsschot wisten ze de 1-1 binnen te schieten. Een tegenvaller net voor de rust.
In de rust hebben we de jongens complimenten gegeven voor het vertoonde spel en ze weer geprikkeld om er de tweede helft weer vol voor te gaan.
We schoten wederom uit de startblokken en we kregen wat kansjes om wederom op voorsprong te komen, maar ze wilde er niet in. Ook Berghem liet zien te willen winnen en kwam er soms ook gevaarlijk uit. We voetbalden erg aanvallend en daardoor was het soms opletten op de counter van Berghem. Maar we losten het iedere keer goed op, want de spelers hadden echt iets voor elkaar over. We vochten er als team voor.
Op links was Nick een plaag voor de verdediging, net als Mels en naderhand Giel aan de rechterkant. Op het middenveld stond Mel goed zijn mannetje en wisten we vaak de bal op te vangen. Stijn wist de verdediging goed bezig te houden en met zijn doelgerichtheid is en blijft hij gevaarlijk. Achterin stond het verdedigingsduo Hugo en Reza als een huis. Ook onze goed meevoetballende keeper Stef hield zijn goal goed schoon en bracht een aantal keren goed redding.
Het paste allemaal en bij mij bleef het vertrouwen er op een goede afloop. En dit bleek al snel een goed gevoel, toch?!? Nick trok door via de linkerkant en ging over de achterlijn, deze bal was niet uit, en speelde Stijn in. Deze maakte de 2-1 dachten we, maar de scheids keurde het doelpunt af. Want de bal zou achter zijn geweest. Dit was even een teleurstelling, maar al snel was dit voorbij.
We bleven vol gas geven en het doelpunt moest toch een keer vallen. En ja hoor, de bal komt uit de kluts bij Mel en deze haalt beheerst uit en schiet de bal onder in het hoekje tegen het netje, 2-1!! Iedereen sprong een gat in de lucht.
Maar meteen moesten de kopjes weer bij de wedstrijd, want het was nog even voetballen. Berghem schoot meteen vanaf de aftrap uit de startblokken en kreeg goede kansen. Doordat ze meer risico namen kwam er voor ons nog meer ruimte. We kregen de kansen om het af te maken, maar dit lukte niet. Een bal op de lat, net naast of de keeper stond er weer.
Maar we hielden stand en toen floot de goed fluitende scheids voor het einde en de beker was een feit. Wat een geweldige prestatie van het team en de begeleiding. Gewoon het beste reserveteam van de regio!! Op 30 of 31 mei staan de district finales op het programma en dan gaan we nog even proberen te vlammen.
Aankomende zaterdag zullen we een feestje bouwen op dit bekersucces en ook om het mooie seizoen af te sluiten. En ook om de ouders te bedanken dat ze het hele seizoen hebben klaar gestaan voor het team.
Als laatste wil ik zeggen dat ik als trainer zeer trots ben op de ploeg en mijn assistenten, we hebben het toch maar geflikt en daar zijn we erg blij mee. Ook omdat ik volgend jaar geen functie meer zal vervullen binnen de jeugd van O.S.S.’20 zie ik dit als “Kroon op het werk” voor hetgeen waar ik het hele seizoen in geloofd heb. Ook mijn collega Nick zal stoppen bij de jeugd. Daarnaast zullen Harm en Adnan de D2 onder hun hoede gaan nemen en hierbij wens ik ze erg veel succes. En de jongens wil ik heel veel succes wensen in hun verdere voetbalcarrière.
Steven
