In oktober 2014 kwam Wouter Noor met het idee om met de E1 naar Swansea city toe te gaan. Iedereen was enthousiast en de eerste geldinzamelingsactie werden op gang gezet. De jongens hebben uiteindelijk een flink bedrag opgehaald waarvoor complimenten! Ook de Blindpool bedanken we voor de sponsoring!

De nodige voorbereidingen waren getroffen en ook in de groepsapp van de E1 werd duidelijk dat iedereen klaar was voor een mooi weekend, ook de vaders!

Op dinsdag 31 maart werden de programma boekjes uitgereikt en in de nacht van donderdag 2 op vrijdag 3 april vertrokken we met de bus richting Calais. Vanaf daar zouden we per boot de oversteek maken naar Engeland.

Om 3.00 uur vertrokken we vanaf Sportpark De Rusheuvel. De meeste jongens konden van te voren al niet slapen van de spanning. Dat gold ook voor één vader. Niet zo zeer vanwege de spanning voor het aanstaande weekend, meer vanwege het feit of hij überhaupt wel zou worden toegelaten in Engeland. Hij dacht donderdagavond even rustig zijn spulletjes in te kunnen pakken maar dat liep even anders .Na een dollemansrit van Oss naar Amsterdam en weer terug kwam hij met de schrik vrij en kon hij met behulp van een nood-paspoortje aan boord.

De bootreis verliep rustig, zeker omdat de grootste druktemaker sliep. Maargoed, hij had er dan ook al een flinke reis opzitten. De rest waagde een gokje of genoot van een welverdiende bak koffie.

Hoe voorspoedig de bootreis verliep, zo erg zat het ons tegen van Dover naar Swansea. Vanwege files kwamen we 4 uur later dan gepland aan. Hierdoor liep het programma iets anders en werd de stadiontour en het bowlen helaas gecanceld.

Bij aankomst in het hotel kregen de jongens een prachtig shirt van Swansea City uitgereikt door Huw Cooze, hoofd van de supportersclub.

Na een dag onderweg te zijn geweest was het tijd om te genieten van een goede maaltijd. Per taxi deze keer, reisden we af naar het city centre van Swansea. Bij het Italiaanse restaurant aangekomen genoten de aanwezige gasten van een ontspannen etentje. Daar kwam al snel een einde aan. Als een helse invasie nam O.S.S.'20 E1 intrek in het restaurant en was het totaal niet te merken dat de jongens een nacht hadden overgeslagen. Zodra de andere gasten harder begonnen te praten om boven het geluid van onze E1 uit te komen deden onze jongens daar vrolijk nog eens wat decibellen bovenop.

Het eten smaakte zeer goed. Een enkeling moest wat langer wachten op zijn eten maar als snel werd duidelijk waarom. Ze waren de pepertjes op zijn pizza vergeten. Met een flink tempo werd het eten naar binnen gewerkt. En wat kreeg ie het toch heet, gevolg was heel veel zweet.....of was het toch de spanning voor de wedstrijd van de dag erop?

In ieder geval was het bij vlagen een oordverdovend lawaai maar ook zeker een hele gezellige avond!

Bij terugkomst in het hotel was het voor de meesten de hoogste tijd om te slapen en bij te komen van de lange reis en zodoende uitgerust te zijn voor de zware wedstrijd die de jongens de volgende ochtend te wachten stond. De fototoestellen werden opgeladen en het statief werd getest.

Voor anderen stond er nog een potje kaarten op het programma....een potje om nooit te vergeten! Onze Wouter had duidelijk het thuisvoordeel hier in Swansea terwijl de andere deelnemers als kaalgeplukte kippen het weekend moesten doorkomen.

De volgende ochtend ontbeten we om 7.45 uur en om 8.45 uur vertrokken we richting het trainingscomplex van Swansea waar de jongens een wedstrijd speelden tegen de jeugdopleiding van Swansea: Swansea Onder 10.

Dit liep anders dan we verwachtten:

De jongens speelde stuk voor stuk prima wedstrijden en wij wonnen! Uiteindelijk waren we met 4-2 te sterk! Een hele knappe prestatie.

Na de wedstrijd hebben we gegeten op het complex en na een rondleiding door de accommodatie vertrokken we te voet richting het stadion. Onderweg werd er hier en daar nog een bal gescoord. Na gewinkeld te hebben in de fanshop bezochten we de wedstrijd Swansea City tegen Hull City welke om 15.00 uur begon. Het was voor groot en klein een hele belevenis om hierbij aanwezig te zijn! Een prachtige wedstrijd die door Swansea werd gewonnen met 3-1 dankzij mooie doelpunten.

Vervolgens liepen we naar de KFC alwaar er heerlijke kippetjes op ons lagen te wachten, althans dat dachten we. Het personeel schrok zich een hoedje toen wij met 25 man binnen kwamen stormen en zij onze bestelling hoorden. Korte tijd later lagen alle friteuses vol met kip en friet. Het ging er bij alle 25 mannen goed in!

's Avonds was er ontspanningsavondje voor de jongens. Lekker zwemmen in het hotel en daarna was er een super leuke quiz georganiseerd door Wouter.

Ondertussen vermaakten de vaders zich ook prima in de hotelbar samen met alle andere feestgangers in het hotel....

De jongens gingen moe maar voldaan en met een mooie quizprijs richting de hotelkamer. De oogjes vielen snel dicht na deze leuke, geslaagde, maar ook vermoeiende dag.

Helaas brak de dag van vertrek al weer aan. Ondanks dat hadden we nog een druk programma voor de boeg. Om 8.00 uur hebben we genoten van ons laatste Engelse ontbijt. Als je op tijd was tenminste. Want het was vechten om de eieren. Waar hebben we dat eerder gezien......Gelukkig bleven deze wel heel en heeft iedereen uiteindelijk een stevig ontbijt achter de kiezen zodat de hele karavaan met een goed gevulde maag vertrok richting London. Daar kwamen we om 13.00 uur aan. Er stond een fietstocht gepland. De helmpjes werden gepast, de fietsen werden uitgereikt en ook de gids was er klaar voor. Geen idee waarom, maar af en toe hadden we het idee door Parijs te fietsen.

Er werd erg genoten van deze tocht en er werden mooie foto’s gemaakt. Omdat onze vriendelijke Fransman in al zijn enthousiasme de tijd was vergeten was het haasten geblazen om op tijd terug bij de bus te zijn. Het tempo lag richting het einde dan ook erg hoog waardoor direct duidelijk werd welke vaders weinig tot geen fietskilometers maken in het dagelijks leven. Die Franse slag werd door sommigen dus nog even vervolgd.

De terugreis richting Dover verliep prima. Eenmaal op de boot werd de honger gestild en werd er volop nagepraat over de afgelopen dagen. Rond 21.00 uur kwamen we aan in Duinkerken om onze weg richting Oss te vervolgen. Het zou er om hangen of we de afgesproken tijd terug in Oss zouden zijn, maar we gokten erop dat we op tijd aankwamen.

Ook de jongens hadden de smaak te pakken. Goed voorbeeld doet volgen zeggen ze wel eens..... de mannen van de E1 waren verwikkeld in een felle pot kaarten, hele zakken snoep werden ingezet.

Om 00.00 uur zongen 'we lang zal hij leven' voor onze jarige Bjorn en een uur later reden we het parkeerterrein van O.S.S.'20 op waar de spelersmoeders, broertjes en zusjes ons met open armen op stonden te wachten. We bedanken Twan Fassbender! Hij heeft ons het hele weekend overal naartoe gebracht. Wouter bedankt voor de goede organisatie! Klasse geregeld!

Alle ouders en kinderen bedankt voor het gezellige weekend! Het was er een om nooit te vergeten! Owja ook groep 2 bedankt!

Er zijn heel wat foto's gemaakt, Chinezen zullen er jaloers op zijn. Het duurt even voordat alles er op staat, maar ze zijn binnen nu en enkele dagen te bekijken en te downloaden op www.oss20e1.ditismijteam.nl.